جواب:
يادآوري مصايب و حوادثي كه بر امام حسين ( عليه السلام ) گذشته است ، منافاتي با پيروزي آن گرامي ندارد ، بلكه رمز پيروزي امام حسين ( عليه السلام ) در همين است كه به بيعت با يزيد تن نداد و شهادت را برگزيد . شهادت براي وي افتخارآميزتر از زندگي ذليلانه بود . از آن امام راستين نقل شده است كه در خطبه اي فرمود : « اَلا وَاِنَّ الدَّعيِ اِبْن الدَّعي قَدْرَ كَزَبَيْنَ اثْنَتَيْنِ : بِيْنَ الثَّلَةِ وَ الذِّلِةِ وَ هَيْهاتَ مِنَّا الذَّلِةِ اَبَي اللَّهُ لَنا ذلِكَ وَ رَسُولُهُ وَ الْمؤمِنوُنَ؛ آگاه باشيد كه زنا زاده پسر زنازاده مرا بين دو چيز مخيّر ساخته است : مرگ و زندگي با خواري ، و خواري از آستانه ما دور است و خدا ، پيامبر و مؤمنان آن را براي ما نمي پذيرند » .
بنابراين روشن مي شود كه تن دادن امام حسين ( عليه السلام ) به آن مصايب جانگداز و طاقت فرسا بزرگ ترين دليل رشادت و شهامت آن گرامي است و يادآوري آنها باعث تجديد خاطره فداكاري آن امام راستين است .
|
