بازگشت

گروه: اطلاعات عمومي
 
 
مرکز پاسخگو:مؤسسه پيوند با امام
موضوع اصلي:علم امام
موضوع فرعي:ايا امام از شهادت خود خبر داشت
سؤال:آيا امام حسين (ع) از شهادت خود خبر داشت؟


جواب:

در پاسخ به سؤال شما دوست عزيز عرض مي شود، هنگامي كه امام حسين (ع) تصميم به قيام بر عليه يزيد و حكومت جابرانه او گرفتند و افراد مصلحت انديش، زبان به اندرز گشوده و گفتند؛ (شما تصميم خطرناكي گرفتهايد و ممكن است جان عزيز خود را از دست بدهيد و مصلحت نيست به چنين اقدامي دست بزنيد) امام( در جواب ايشان استناد به رؤيايي (كه براي امام در حكم يك وحي قطعي است) كه شهود كرده بودند، كردند و فرمودند: در عالم رؤيا جدم به من فرموده است: ان الله شاء ان يراك قتيلا يعني خداوند اراده كرده است كه ترا كشته ببيند. (1)
استاد مطهري ( در توضيح واژه اراده، كه در روايت آمده مي فرمايند: كلمه مشيت خدا يا اراده خدا كه در قرآن نيز بكار رفته است در دو مورد به كار ميرود كه يكي را اصطلاحاً اراده تكويني و ديگري را اراده تشريعي ميگويند. اراده تكويني يعني قضا و قدر الهي كه اگر به چيزي قضا و قدر الهي تعلق بگيرد، معنايش اينست كه مسأله قطعي است و در مقابل آن نميتوان كاري كرد. و معناي اراده تشريعي اينست كه خدا اينطور راضي است و خدا اينچنين ميخواهد، مثلاً اگر در مورد روزه ميفرمايد: (يريد الله بكم اليسر و لا يريد بكم العسر)(2)يعني خدا براي شما راحتي را مي خواهد نه سختي را، و در مورد ديگري كه ظاهراً زكات است ميفرمايد: (يريد ليطهركم)(3) يعني خداوند بوسيله زكات خواهان پاكي شماست و رضاي حق در اينست و مصلحت است و رضاي حق هميشه در مصلحت است و مصلحت جهت كمال فرد و بشريت. بنابراين در حديث مذكور اراده به معناي رضايت حق و مصلحت در كشته شدن امام حسين(ع) ميباشد(4) علاوه بر اين، مكرر مسأله شهادت امام حسين(ع) توسط رسول مكرم اسلام(ص) و حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) بيان شده بود.
دوست عزيز، با توجه به مطالبي كه به عرضتان رسيد معلوم ميشود كه مسأله كشته شدن ايشان مسأله واضحي بود، و خطر اين سفر را همه، حتي افراد عادي پيش بيني ميكردند و با توجه به گفته اي كه از امام حسين(ع) نقل شد ايشان نيز مسأله كشته شدن را نفي نكردند اما فرمودند مصلحت و رضاي حق در كشته شدن من است، بنابراين ايشان ميدانستند كه در اين قيام كشته خواهند شد.
منابع و مآخذ:
1) بحارالانوار، ج44، مجلسي، ص364
2) سوره مباركه بقره / آيه 185
3) سوره مباركه مائده / آيه 6
4) حماسه حسيني، ج1، استاد مطهري، ص398