جواب:
احترام ماه حرام در برابر كساني است كه آن را محترم بشمارند، ولي اگر دشمن آن را زير پا گذاشت و جنگيد، در اين صورت جنگيدن با آنها اشكال ندارد. قرآن كريم ميفرمايد: اَلشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ والحُرُمـَتُ قِصاصٌ... (بقره،194) ماه حرام در برابر ماه حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شكستند، و در آن با شما جنگيدند، شما نيز حق داريد مقابله به مثل كنيد. و تمام حرام ها، قابل قصاص است، و به طور كلي هر كس به شما تجاوز كرد، همانند آن بر او تجاوز كنيد! و از خدا بپرهيزيد (و زياده روي ننماييد)! و بدانيد خدا با پرهيزكاران است( ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 19 ـ 20، دارالكتب الاسلامية. )
امام حسينبراي جنگ به عراق نرفته بود، بلكه مردم كوفه كه از دوست داران اهل بيت: بودند، وقتي فهميدند آن حضرت با يزيد بيعت نكرده و به مكه رفته است، نامه نوشتند و از او درخواست نمودند تا به كوفه بيايد اما لشكريان يزيد، حرمت ماه محرم را نگه نداشتند و از وارد شدن آن حضرت به كوفه، و همچنين برگشتن به مدينه جلوگيري نمودند، و در سرزمين كربلا با آن حضرت جنگيدند چنان كه در روايتي ريان بن شبيب ميگويد: روز اول ماه محرم بر حضرت رضا7 وارد شدم، آن حضرت فرمود: اي پسر شبيب محرم ماهي است كه در جاهليت ارج مينهادند و ظلم و كشتار را در آن حرام ميدانستند، اما اين امت نه حرمت اين ماه را نگه داشتند، و نه حرمت پيامبر9 را، چرا كه در اين ماه ذريه و فرزندان پيامبر را كشتند، زنان آنان را اسير كردند...( ر.ك: الامالي، شيخ صدوق، ص 129، انتشارات كتاب خانه اسلاميه / بحارالانوار، علامه مجلسي، ج 98، ص 102 و ج 44، ص 285، مؤسسة الوفأ بيروت. )
|
