جواب:
مظلوم يكي از لقبهاي سيدالشهدأ(ع) است كه اغلب با نام او همراه است. در بسياري از زيارتنامه ها، دعاها و احاديث، بر اين لقب امام تأكيد شده است. برخي از مفسران نيز با توجه به روايات، بعضي از آيات را، در اين زمينه به امام تطبيق دادهاند. براي نمونه، آيات 227 سورة شعرأ و آية وَ مَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِي سُلْطَـَنًا(اسرأ،33) و هر كس مظلوم كشته شود به سرپرست وي قدرتي دادهايم.
آيه به احترام خون انسانها و حرمت شديد كشتن آنان اشاره كرده و مي فرمايد: در صورت روي دادن چنين عملي، حق قصاص براي اولياي مقتول مظلوم، ثابت است.
در رواياتي اين مفهوم به شهادت حضرت تطبيق داده شده است. فردي از امام صادق از تفسير آيه پرسيد. حضرت فرمود: مراد امام حسين است كه مظلومانه كشته شد و ما اولياي او هستيم و قائم ما به هنگام ظهور به خون خواهي حضرت قيام خواهد كرد.(تفسير عياشي، محمد بن مسعود عياشي، ج 2، ص 290، چاپخانة علميه.)
بنابراين يكي از دلايل مشهور شدن حضرت به مظلوميت وجود اين آيات و روايات است. ديگر اين كه آن ظلمي كه به حضرت امام حسين و اهلبيت ايشان شد، به هيچ يك از امامان ديگر نشد.
ناگفته نماند، مظلوميت حضرت، به معناي منظلم و ظلمپذير بودن ايشان نيست بلكه به معناي مظلوم واقع شدن آن حضرت و ظلم در حق ايشان است چرا كه بديهي است از امام حسين و ياران ايشان در تمام صحنهها جز شهامت صلابت و عظمت، چيز ديگري ديده نشده و روشن است كه اين شهامت و شجاعت با مظلوم واقع شدن آنان و ظلم در حق آنان منافات ندارد.
|
