جواب:
حتماً اطلاع داريد عاشورا در تاريخ جاهليت عرب از روزهاي عيد رسمي و ملي بود. در چنين روزي لباس هاي فاخر مي پوشيدند و چراغاني و خضاب مي كردند و اين روز را روزه مي گرفتند, اما در اسلام باتشريع روزهء رمضان , روزه اين روز نسخ شد.
در فرهنگ شيعي , روز عاشورا به خاطر حادثه جان گداز شهادت امام حسين (ع) و فرزندان و يارانش در اين روز از بزرگ ترين ايّام سوگواري و ماتم به حساب مي آيد.
امامان شيعه در اين روز مجلس عزا برپا مي كردند و بر حسين بن علي(ع) مي گريستند و آن حضرت را زيارت مي كردند و به زيارت او تشويق و امر مي نمودند. با اين كار ياد اين روز را زنده مي داشتند.(1)
از جمله آداب استحبابي اين روز:
ترك لذّت ها, دنبال كار نرفتن , پرداختن به سوگواري و گريه , تا ظهر چيزي نخوردن و نياشاميدن , براي خانه چيزي ذخيره نكردن و حالت صاحبان عزا را به خود گرفتن است .(2)
تا جايي كه اطلاع داريم درخصوص پابرهنه شدن , از پيامبر6و خاندان اطهارش (ع) دستوري نرسيده وظاهراً يك سنت عرفي است كه محبّان و عاشقان اباعبدالله (ع) رسم كرده اند.
اتفاقاً كار خوبي است و مي تواند از شعاير باشد. به اين معنا كه چون در اين روز حضرت اباعبدالله (ع) و شهيدان ركاب آن بزرگوار با بدن بي سر و چاك چاك روي خاك تفيده كربلا افتادند و زن ها و بچه ها بعد از آتش زدن خيمه ها با پاي برهنه از خيمه ها بيرون دويدند, شيعيان هم در اين روز پا برهنه مي شوند تا به آل الله بگويند: ما درحزن شما محزونيم و خود را در كنار شما احساس مي كنيم . ضمناً به ديگران بگويند: در عيان دروغين حقق بشر وجانشينان پيامبر(ص) با خانوادهء او چنين ظلمي را روا داشتند.
(پـاورقي 1.جواد محدّثي , برداشت از فرهنگ عاشورا, ص 276ـ 277 با تلخيص .
(پـاورقي 2.شيخ حر عاملي , وسائل الشيعه , ج 1 ص 394
|
