بازگشت

گروه: اطلاعات عمومي
 
 
مرکز پاسخگو:دفتر تبليغات اسلامي
موضوع اصلي:قيام امام حسين (ع)
موضوع فرعي:زنده بودن قيام امام حسين (ع)
سؤال:عواملي كه باعث شد قداست قيام عاشورا بعد از چند سال باقي بماند چيست؟
جواب:

نهضتها در برخي از عوامل مشترك بوده و در برخي اصول و عوامل افتراق دارند.
قيام امام حسين به رغم اين كه يك حادثه تاريخي است، اما از برخي مؤلفهها و ويژگيها برخوردار است كه نهضت امام را از ساير نهضتها متمايز ميكند:
1 - خدا محوري:
انجام فعاليتها بر اساس اخلاص و جلب رضايت خدا مهمترين عامل قداست و بقا است. بر ترديد يكي از ويژگي قيام امام حسين (ع) در خدا محوري و معنويت ظهور ميكند. امام براي خدا و بر اساس انجام تكليف الهي قيام نمود. قيامي كه براي خدا باشد جاويدانه است. امام در وصيت نامه سياسي - الهي و خطبهها شائبه قدرت گرايي و دنيا پرستي را نفي نمود. (1) و در آخرين لحظات زندگي، به خدا عرض كرد: رضاً بقضائك و تسليماً لامرك، لا معبود سواك يا غياث المستغيثين. (2)
2 - آزادي خواهي و عزتمندي:
آزادي زيباترين واژهاي است كه همگان، حتي ستمگران آن را دوست دارند. عزت مندي نيز ريشه در آزادي خواهي دارد. يكي از علل مهم حرمت و قداست قيام امام، آزادي خواهي است. همه جهانيان آزادي را دوست داشته و آن را ارمغاني بزرگ ميدانند كه طلايه دار و پرچمدار آن امام حسين (ع) رهبر آزادگان است كه به منظور ستم ستيزي و حاكميت حق و عدالت قيام نمود. از اين رو او محبوب جهانيان بوده و انقلاب او مقدسترين انقلابها است. امام در يك جنگ نابرابر اثبات نمود كه مرگ در راه خدا و آزادي، افتخار (3) است و مرگز عزتمند بهتر از زندگي ننگين است.
الموت اولي من ركوب العار
و العار اولي من دخول النار (4)
3 - پاسداري از دين:
دين وارزشهاي آن ميان مسلمانان جايگاه بس مهم دارد؛ از اين رو هر فعاليتي به منظور حفظ دين و ارزشهاي آن صورت گيرد مقدسترين چيز بوده و هميشه قداست خواهد داشت. بي ترديد يكي از اهداف قيام امام حسين (ع) حفظ دين و سنت پيامبر اسلام(ص) است. (5) دين ستيزي امويان و ديگر حاكمان جابر به اوج خود رسيده بود، تا آن جا كه يزيد شعار كفريت سر ميداند، (6) و مسلمانان از معارف دين فاصله گرفته بودند، در چنين فضايي امام حسي(ع) مرگ در راه دين را زينت خواند.(7)
پاورقيها:
1 - حياه الامام الحسين، ج 2، ص 264.
2 - حماسه حسيني، ج 1، ص 157.
3 - لهوف، ص 53؛ مثير الاحزان، ص 21.
4 - مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 68، بحار الانوار، ج 44، ص 192.
5 - لهوف، ص 209.
6 - مقرم، مقتل الحسين، ص 357؛ مقاتل الطالبين، ص 80.
7 - همان، ص 166.