بازگشت

گروه: اطلاعات عمومي
 
 
مرکز پاسخگو:تبيان
موضوع اصلي:امام حسين و قرآن
موضوع فرعي:سنخيت روحي اهل بيت(ع) با پيامبر
سؤال:شواهد موجود بر سنخيت روحي لازم علي، فاطمه، حسن و حسين (ع) براي اهل بيت پيامبر (ص) بودن كدامند؟
جواب:

الف) بر اساس آية مباهله، علي (ع) به منزلة جان رسول خداست: «أنفسنا و أنفسكم» آل عمران/61 قهراً چنين كسي، سنخيت روحي با آن حضرت خواهد داشت. افزون بر اين، ملازمت و همراهي آن حضرت با پيغمبر اكرم (ص) در غار حرا (نهج البلاغه، خطبه 192، بند 120)، كه خلوت گاه مخصوص آن حضرت براي عبادت بود، حكايت از همين مطلب ميكند.

ب) فاطمة زهرا (عليها السلام) كفو و هم شأن جان رسول خدا (ص)، يعني امير المؤمنين (ع) است:

«لَولا أَن اَلله تعالي خَلق أَمير المؤمنين لَم يكن لِفاطمة كَفْو عَلي وجْه الأرض، آدم و من دونه». (بحار43/107)

كفو بودني كه در اين روايت آمده، مطلق است و شامل همة شئون علمي، معنوي و روحاني ميشود و فقط مختصّات امامت از آن خارج است. اطلاق كفو بودن، اقتضا ميكند زهرا (ع) نيز همانند علي (ع) سنخيت روحي با رسول خدا (ص) داشته باشد.

ج) امام حسن و امام حسين (ع) نيز بر اساس ادلّه نقلي و عقلي در مشتركات امامت، مانند امير المؤمنين (ع) هستند و در اين جهت فرقي با آن حضرت ندارند؛ زيرا به فرمودة عالم آل محمّد، حضرت علي بن موسي الرضا (ع) در جامع مرو: امامت، منزلت انبياء، ارثيّة اوصيا، خلافت الهي، جانشيني رسول اكرم (ص) و جايگاه اميرالمؤمنين (ع) است ...[از اين رو] امام، يگانة دوران است كه كسي با او هم افق نيست، هيچ عالميمعادل او نيست، جانشين، همانند و نمونه اي ندارد.(اصول كافي1/200)

شاهد ديگري بر اين مطلب، گفتار علي (ع) است كه ميفرمايد:

روزي يك بار و شبي يك بار بر پيغمبر اكرم (ص) وارد ميشدم و گاهي نيز او بر من وارد ميشد. آن گاه كه من بر او وارد ميشدم همسرانش را از اطاق بيرون ميكرد به گونه اي كه جز من و او كسي در اطاق نبود. امّا وقتي كه او به خانه من ميآمد، فاطمه و فرزندانم را بيرون نميكرد وقتي از او پرسش ميكردم، جوابم را ميداد و آنگاه كه سئوالاتم تمام ميشد او شروع ميكرد... .(همان/64)

اين كه ميفرمايد: وقتي به خانه ما ميآمد فاطمه و فرزندانم را بيرون نميكرد، نشان سنخيت روحي اعضاي خانواده با علي (ع) است. بدين ترتيب، آن دو سرور جوانان بهشت نيز سنخيت روحي با جدّ بزرگوار خود(ص) داشتند.

با توجه به آنچه كه راجع به حسنين(ع) گفتيم، ساير ائمه(ع) نيز از اين سنخيت بر خور دارند. بنابراين، آنان نيز مصداق آيه تطهير خواهند بود. بدين ترتيب ادعاي شيعه كه تمام امامان(ع) را جزو اهلبيت ميداند، اثبات ميشود. امام حسين(ع) از پدرش نقل كرده است كه فرمود: بر رسول خدا(ص) وارد شدم در حالي كه در خانة امّ سلمه بود و آيه تطهير بر او نازل شده بود. رسول خدا (ص) به من فرمود: يا علي! اين آيه دربارة تو و نوه هايم (حسن و حسين) و امامان بعد از تو است. گفتم: يا رسول الله امامان بعد از تو چند نفر هستند! فرمود يا علي! اوّل آنها تو هستي، سپس فرزندانت حسن و حسين و بعد از حسين فرزندش علي و ... اساميدوازده امام به همين ترتيب بر ساق عرش نوشته شده است. از خداي سبحان پرسيدم اين افراد چه كساني هستند؟ فرمود: اي محمد! اينها امامان بعد از تو هستند كه مطهّر و معصومند و دشمنانشان ملعون هستند.