جواب:
كوفه ايالت بزرگ و مركز ارتش اسلامي بود. اين شهر كه در زمان عمر بن الخطاب ساخته شده، يك شهر لشكر نشين بود و نقش بسيار مؤثري در سرنوشت كشورهاي اسلامي داشت، و اگر مردم كوفه در پيمان خود باقي مي ماندند احتمالاً امام حسين(ع) موفق ميشد. كوفة آنوقت را با مدينه يا مكه آنوقت نمي شد مقايسه كرد، با خراسان آنوقت هم نميشد مقايسه كرد؛ رقيب آن فقط شام بود. حداكثر تآثير دعوت مردم كوفه، در شكل اين نهضت بود يعني در اين بود كه امام حسين از مكه حركت كند و آنجا را مركز قرار ندهد (البته خود مكه اشكالاتي داشت و نمي شد آنجا را مركز قرار داد)، پيشنهاد ابن عباس را براي رفتن به يمن و كوهستانهاي آنجا را پناهگاه قرار دادن نپذيرد، مدينه جدش را مركز قرار ندهد، به كوفه بيايد. پس دعوت مردم كوفه در يك امر فرعي دخالت داشت، در اينكه اين نهضت و قيام در عراق صورت گيرد، والا عامل اصلي نبود. وقتي امام در بين راه به سر حد كوفه مي رسد با لشكر حر مواجه مي شود. به مردم كوفه مي فرمايد: شما مرا دعوت كرديد، اگر نمي خواهيد برمي گردم. معنايش اين نيست كه بر مي گردم و با يزيد بيعت مي كنم و از تمام حرفهايي كه در باب امر به معروف و نهي از منكر، شيوع فسادها و وظيفه مسلمان در اين شرايط گفته ام صرف نظر مي كنم، بيعت كرده و در خانه خود مي نشينم و سكوت مي كنم؛ خير، من اين حكومت را صالح نمي دانم و براي خود وظيفه اي قائل هستم. شما مردم كوفه مرا دعوت كرديد، گفتيد: اي حسين! تو را در هدفي كه داري ياري مي دهيم، اگر بيعت نمي كني نكن؛ تو به عنوان امر به معروف و نهي از منكر اعتراض داري، قيام كرده اي، ما تو را ياري مي كنيم. من هم آمدهام سراغ كساني كه به من وعده ياري داده اند. حال مي گوييد مردم كوفه به وعده خودشان عمل نمي كنند، بسيار خوب ما هم به كوفه نميرويم، بر مي گرديم به جايي كه مركز اصلي خودمان است. به حجاز (مدينه يا مكه) مي رويم تا خدا چه خواهد. به هر حال ما بيعت نمي كنيم ولو بر سر بيعت كردن كشته شويم. پس حداكثر تآثير اين عامل يعني دعوت مردم كوفه اين بوده كه امام را از مكه بيرون بكشاند و ايشان به طرف كوفه بيايند.
|
