الفجر: آيات 27 - 30


يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ(27)

ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً(28)

فَادْخُلِي فِي عِبَادِي(29)

وَادْخُلِي جَنَّتِي(30)

ترجمه

تو اى روح آرام‏يافته! (27)

به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است، (28)

پس در سلك بندگانم درآى، (29)

و در بهشتم وارد شو! (30)

تفسير

روزي امام صادق عليه السلام فرمود: « سوره « فجر » را در نمازهاي واجب و نافله خود بخوانيد که سوره امام حسين بن علي عليه السلام است و او به آن علاقمند بوده است.»


ابو اُسامه پرسيد:« اين سوره چگونه مخصوص حسين عليه السلام است؟ »

امام فرمود: « مگر در اين سوره، آيه‌ي « يا ايتها النفس المطمئنه. ارجعي الي ربک. راضيه مرضيه. . . »؛ (سوره فجر، آيه 27 ـ 30) را نشنيده اي؟ منظور از « نفس مطمئنه » حسين بن علي عليه السلام است. او داراي نفس مطمئن و راضي و مرضي خداست و اصحاب او از آل محمد صلي الله عليه وآله، در روز قيامت از خدا خشنود و راضي هستند، خداوند هم از ايشان راضي است. کسي که همواره سوره « فجر » را قرائت کند، در بهشت با حسين بن علي عليه السلام در يک مرتبه قرار مي‌گيرد.»

منبع

* بحار الانوار، ج 44، ص 218، حديث 8 - کنز الفوائد.