الفجر: آيات 27 - 30
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ(27)
ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً(28)
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي(29)
وَادْخُلِي جَنَّتِي(30)
ترجمه
تو اى روح آراميافته! (27)
به سوى پروردگارت بازگرد در حالى كه هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است، (28)
پس در سلك بندگانم درآى، (29)
و در بهشتم وارد شو! (30)
تفسير
روزي امام صادق عليه السلام فرمود: « سوره « فجر » را در نمازهاي واجب و نافله خود بخوانيد که سوره امام حسين بن علي عليه السلام است و او به آن علاقمند بوده است.»
ابو اُسامه پرسيد:« اين سوره چگونه مخصوص حسين عليه السلام است؟ »
امام فرمود: « مگر در اين سوره، آيهي « يا ايتها النفس المطمئنه. ارجعي الي ربک. راضيه مرضيه. . . »؛ (سوره فجر، آيه 27 ـ 30) را نشنيده اي؟ منظور از « نفس مطمئنه » حسين بن علي عليه السلام است. او داراي نفس مطمئن و راضي و مرضي خداست و اصحاب او از آل محمد صلي الله عليه وآله، در روز قيامت از خدا خشنود و راضي هستند، خداوند هم از ايشان راضي است. کسي که همواره سوره « فجر » را قرائت کند، در بهشت با حسين بن علي عليه السلام در يک مرتبه قرار ميگيرد.»
منبع
* بحار الانوار، ج 44، ص 218، حديث 8 - کنز الفوائد.