قال الامام الحسين عليه السلام: اُنْشِدُکُمْ بِاللهِ اِلاَّ صَدَّقْتُمُوني إِنْ صَدَقْتُ، أَتَعْلَمُونَ أَنَّ فِي الأرْضِ حَبيبَيْنِ کانا أَحَبَّ إِلي رَسُولِ اللهِ صلي الله عليه وآله مِنّي وَمِنْ أَخي؟ أَوْ عَلي ظَهْرِ الأرْضِ اِبْنُ بِنْتِ نَبيٍّ غَيْري وَغَيْرُ أَخي؟ قالُوا: اللهم لا. قال: وَإِنّي لا اَعْلَمُ أَنَّ فِي الأرْضِ مَلْعُونَ ابْنَ مَلْعُونٍ غَيْرُ هذا وَأَبيهِ طَريدَيْ رَسُولِ اللهِ، وَاللهِ ما بَيْنَ (جابَرْسٍ وَجابَلْقٍ) أَحَدِهِما بِبابِ الْمَشْرِقِ وَالآخَرِ بِبابِ الْمَغْرِبِ رَجُلانِ مِمَّن يَنْتَحِلُ الْاِسْلامَ أَعْدي لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلِأَهْلِ بَيْتِهِ مِنْکَ وَمِنْ أَبيکَ.

امام حسين عليه السلام فرمود: (شما را بخدا سوگند! اگر راست گفتم تصديقم کنيد، آيا در روي زمين کسي جز من و برادرم هست که حبيب پيامبر اکرم باشد؟ آيا در روي زمين غير از من و برادرم کسي هست که فرزند دختر پيامبر باشد؟). مردم گفتند: خدا را گواه مي گيريم! نه. فرمود: (امّا من در روي زمين پليدتر و ملعون تر از مروان و پدرش که مطرود پيامبر بودند کسي را نمي شناسم)

سپس رو به مروان کرده فرمود: (بخدا در سرزمين وسيع اسلام از مشرق گرفته تا مغرب، دشمن ترين مردم بخدا و پيامبر و خاندان او کسي جز تو و پدرت نمي باشيد.) [1] .