517. نثرالدرّ - به نقل از اَنَس -: نزد امام حسين عليه السلام بودم که کنيزي با دسته گلي در دست، وارد شد و امام عليه السلام را با آن، تحيّت (سلام و درود) گفت. امام عليه السلام هم فرمود: «به خاطر خداي متعال، آزادي».

من گفتم: با يک دسته گلْ تحيّت دادن، اين قدر نمي ارزد که بدان، آزادش کني!

فرمود: «خداي بزرگ بِشْکوه، ما را چنين پرورده است. فرموده است: «و چون به شما

تحيّت گفته شد، به بهتر از آن، يا به مانند آن، پاسخ دهيد»، و بهتر از آن [تحيّت او] ، آزاد کردنش بود».