جمع ولده و اخوته و اهل بيته ثم نظر اليهم فبکي ساعة ثم قال:

اللهم انا عترة نبيک محمد، قد اخرجنا و ازعجنا و طردنا عن حرم جدنا، و تعدت بنوامية علينا، اللهم فخذلنا بحقنا و انصرنا علي القوم الظالمين [1] .

(آن حضرت فرزندان و برادران و اهل بيت خود را جمع نمودند و يک نگاه عميق به آنان نمودند و لحظه اي گريستند و سپس فرمودند:)

خداوندا! همانا ما، فرزندان و عترت پيامبرت، محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله و سلم هستيم، ما را از حرم جدمان بيرون راندند و بر ما سخت گرفتند و بني اميه بر ما ظلم روا داشتند. خداوندا! حق ما را از اين ها بگير و ما را بر قوم ستم پيشه ياري فرما.