اللهم من آوي الي مأوي فانت مأواي، و من لجأ الي ملجأ فانت ملجائ، اللهم صل علي محمد و آل محمد، و اسمع ندائي، و اجب دعائي، و اجعل عندک مابي و مثواي، و احرسني في بلواي من افتنان الامتحان، و لمة الشيطان بعظمتک التي لا يشوبها ولع نفس بتفتين، و لا وارد طيف بتظنين، و لا يلم بها فرج حتي تقلبني اليک بارادتک غير ظنين و لا مظنون، و لا مراب، و لا مرتاب، انک ارحم الراحمين [1] .

بارالها! هر کس به دنبال پناهگاهي مي گردد، ولي پناهگاه من تويي، و هر کس به دنبال ياوري مي رود، ولي تو ياور من هستي.

خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست، و ندايم را بشنو و دعايم را اجابت فرما و جايگاه و بازگشتم را نزد خودت قرار ده.

بارالها! تو را قسم مي دهم به آن عظمتي - که در آن حرص نفساني همراه با فتنه راه ندارد و هيچ ظن و گماني در آن دخالت ندارد و هيچ راهي آن را دگرگون نمي سازد - مرا در کوران امتحان و آزمايش ها و از گزند شيطان، حفظم نما تا اين که مرا به سوي خود بازگرداني در حالي که هيچ ظن و شکي در من باقي نمانده باشد، چرا که تو ارحم الراحمين هستي.