روي انّه لمّا اضرمت الحفيرة بالنار، نادي ابن جوزة الحسين عليه السلام: يا حسين ابشر فقد تعجّلت النار في الدنيا قبل الاخرة، قال عليه السلام:

اَللَّهُمَّ اِنْ کانَ عَبْدُکَ کاذِباً، فَجَرِّهِ اِلَي النَّارِ.

و في رواية:

اَللَّهُمَّ جَرِّهِ اِلَي النَّارِ، وَ اَذِقْهُ حَرَّها فِي الدُّنْيا قَبْلَ مَصيرِهِ اِلَي الْاخِرَةِ.

فسقط عن فرسه في الخندق، و کان فيه النار.

روايت شده: هنگامي که حفره پر از آتش گرديد، ابن جوزه آن حضرت را مخاطب ساخته و گفت: اي حسين در اين دنيا تعجيل به ورود به آتش کردي، امام فرمود:

خداوندا! اگر بنده ات کافر است او را به آتش افکن.

و در روايتي آمده:

خداوندا! او را در آتش افکنده، و در دنيا و قبل از مرگ سوزش آتش را به او بچشان.

پس از اسبش در درون خندق پر از آتش سقوط کرد.