روايت شده: عبدالله بن حصين ازدي با صداي بلند گفت: اي حسين آيا نمي نگري که آب همچون سينه آسمان موج مي زند، بخدا سوگند قطره اي از آن را نخواهيد نوشيد تا کشته شويد، امام فرمود:

خداوندا! او را تشنه به قتل رسان، و هرگز از او در نگذر.

از آن به بعد او هرگاه آب مي نوشيد سير نمي شد تا آنگاه که شکمش پر از آب شود، و از تشنگي مرد.