روايت شده: مردي از قبيله ابان بن دارم بنام زرعه، در ميان قاتلان آن حضرت بوده است، تيري بسوي ايشان پرتاب کرد که به چانه ايشان خورده است، آنگاه امام دست خود را از خون پر کرده و بسوي آسمان پرتاب مي کرد، زيرا ديده بود که آن حضرت آبي خواست که بنوشد، هنگامي که او تيرانداخت مانع ايشان و آب شدند، فرمود:

خداوندا! او را تشنه قرار ده، او را تشنه قرار ده.

مي گويد: کسي که شاهد بود برايم تعريف کرد که در هنگام مرگ او از گرماي شکم و سردي پشتش صيحه مي زده است، در حالي که پيشاپيش او دشت و برف و پشت سرش آتش قرار داشت و مي گفت: بمن آب دهيد که تشنگي مرا کشت- تا آخر حديث.