روايت شده که آن حضرت توجهي به خيمه ها نمودند، و کودکي را ديدند که از تشنگي مي گريد، او را بر دست گرفته و فرمودند: اي مردم اگر بمن رحم نمي کنيد به اين طفل رحم کنيد، مردي از ميان لشکريان تيري پرتاب کرد که گلوي او دريده شد، آن حضرت گريست و فرمود:

پروردگارا! بين ما و گروهي که ما را دعوت کردند تا ياريمان نمايند پس ما را کشتند، حکم نما.

آنگاه از هوا مورد ندا قرار گرفت: اي حسين او را رها کن، بدرستي که در بهشت شير دهنده اي براي او مي باشد.