روايت شده: هنگامي که عمر بن سعد لشکرش را براي جنگ با آن حضرت آماده ساخته و آنان را تقسيم بندي نمود، آن حضرت بسوي آنان آمده و از ايشان خواست سکوت کنند، ولي نپذيرفتند، آنگاه در ضمن کلماتشان فرمودند:

پروردگارا! قطرات باران را از آنان دريغ دار، و بر ايشان سالهاي قحطي همچون سالهاي دوران حضرت يوسف قرار ده، غلام ثقفي را بر ايشان مسلّط فرما، تا نهايت درد و سختي را بر ايشان وارد آورد، و هيچکس باقي نماند جز آنکه به نوعي او را کشته يا مورد ضرب و شتم قرار دهد، و انتقام من و دوستانم و خاندانم و يارانم را از ايشان بگيرد، بدرستي که اين گروه ما را فريب داده و تکذيب کرده و مخذول نمودند، و تو پروردگار ما هستي، بر تو توکل کرده و بسوي تو انابه نموده و بازگشت همه بسوي توست.