از امام سجاد عليه السلام روايت شده که فرمود: آنگاه که در روز عاشورا لشکريان براي قتل آن حضرت گرد آمدند، ايشان دستهايش را بلند کرده و فرمود:

پروردگارا! در هر سختي پناهم، و در هر شدت اميدم مي باشي، و در هر امري که بر من وارد شود تو محل وثوق و توشه ام هستي، چه بسيار سختي ها که قلبها را مي لرزاند و حيله ها کارگر نيست، دوست انسان را رها کرده، و دشمن انسان را شماتت مي کند، من آن کار را بر تو عرضه داشتم و شکايت آن را بر تو نمودم، به جهت آنکه تنها بتو اميد دارم، پس تو در کارم گشايش مقرر داشته و مشکلم را برطرف نمودي، پس تو دهنده هر نعمت و صاحب هر نيکي و آخرين اميد هرکس مي باشي.