419. کتاب الدعاء - به نقل از ابو مجلز -: امام حسين عليه السلام ديد که مردي بر چارپايي سوار شد و گفت: «منزّه است خدايي که اين را براي ما رام کرد؛ وگرنه، ما را ياراي آن نبود».

پس به او فرمود: «آيا به اين، فرمان يافته اي؟».

مرد گفت: پس چه بگويم؟

فرمود: «بگو: ستايش، خدايي راست که مرا به اسلام، ره نمود و با [فرستادن] محمّدصلي الله عليه وآله بر من، منّت نهاد و مرا در ميان بهترين امّتي که براي مردم، بيرون کشيده شده است، قرار داد. اين، نعمت است».

سپس ادامه داد: «ابتدا اين را [که گفتم] مي گويي، چون خداي مي فرمايد: «سپس، چون بر آن قرار گرفتيد، نعمتِ پروردگارتان را ياد مي کنيد و [در پيِ آن] مي گوييد: منزّه است خدايي که اين را براي ما رام کرد؛ وگرنه، ما را يارايِ آن نبود»».