391. الإقبال - از امام حسين عليه السلام (در دعاي عرفه منسوب به ايشان) -: اي آن که به دوستان خود، شيرينيِ اُنس را چشانْد تا اين که در پيشگاهش به ابراز محبّت ايستادند، و اي آن که جامه هيبت خويش را به اوليايش پوشاند تا اين که در پيشگاه او به استغفار ايستادند! تو پيش از ذاکران، آنان را ياد مي کني و پيش از روي آوردن پرستشگران، احسان را آغاز مي کني و پيش از درخواستِ درخواست کنندگان، به آنان عطا مي کني. تويي که به ما مي بخشي و سپس، همان را به عنوان قرض از ما مي خواهي.