368. وقعة صفّين - پس از يادکرد سخن اميرمؤمنان و امام حسن عليه السلام در فراخوان مردم به جهاد قبل از حرکت براي جنگ با معاويه -: سپس، حسين بن علي عليه السلام به سخنراني ايستاد و خدا را ستود و او را ثنا گفت، آن گونه که سزاوارش بود و پس از آن فرمود: «اي کوفيان! شما دوستان [ما] و بزرگواريد و جامه زيرينيد، و نه رويين. بکوشيد آنچه را ميان شما کهنه گشته، احيا کنيد و آنچه را بر شما دشوار گشته، آسان سازيد و آنچه را پراکنده شده، پيوند دهيد. هان که جنگ، شرّش زشت و مزه اش تلخ است و جرعه هايي به سختي فرو رونده است! هر کس خود را براي آن آماده کند و ساز و برگش را فراهم آورد و جراحت هايش به گاه ورود، او را رنجيده نکند، مردِ جنگ است و هر کس بدان بشتابد، پيش از آن که هنگامش در رسد و بي آن که ببيند چه کاري بايد برايش انجام دهد، سزاوار آن است که به قومش سودي نرساند و خود را تباه کند. به ياري خدا، از او مي خواهيم که با [ايجاد] الفتش، شما را استوار بدارد».

سپس فرود آمد و بيشترِ مردم، دعوت علي عليه السلام را در حرکت و جهاد، اجابت کردند.