امام حسين عليه السلام فرمود: (بنام خداوند بخشنده مهربان، بنام خدا و به ياد او، از خداوند و بسوي او، و در راه او، برمذهب و آئين پيامبراو، و بر خداوند توکّل کردم و نيرو و قدرتي جز به اراده خداوند بزرگ نيست. پروردگارا! جانم را بسوي تو تسليم کرده و چهره ام را بسوي تو گردانده و کارم را بتو و از تو عافيت و سلامتي از هر بدي در دنيا و آخرت را خواهانم. پروردگارا! تو مرا از هرکس کفايت کرده، و هيچکس مرا از تو کفايت نمي کند پس مرا از موارد ترس و هراس از هر که باشد کفايت فرما، و در کارم راه گشايش و رهايي قرار ده، بدرستي که تو ميداني و من نمي دانم و تو توانائي و من قادر نيستم و تو بر هرکاري توانائي به رحمتت اي مهربانترين مهربانان.) [2] .