امام حسين عليه السلام فرمود: (پروردگارا! باراني گسترده و فراگير، نافع و بدون ضرر بر ما بفرست که در شهر و بيابان فرو ريزد و به سبب آن روزي و شکرگذاري ما افزايش يابد. خداوندا! باران را روزي و عطايي که بر أساس ايمان باشد قرار ده، بدرستي که بخشش تو بازداشته شده نيست. بار الها بر زمين ما باران بفرست و آنچه مايه زينت آن مي شود و روئيدني ها در آن برويان.) [1] .

دعاي ديگري براي باران

در زمان امام علي عليه السلام خشکسالي مردم را رنج مي داد مردم خدمت آن حضرت آمده براي طلب باران، اصرا ورزيدند، اميرالمؤمنين عليه السلام خطاب به امام حسين عليه السلام فرمود، پسرم برخيز و از خدا طلب باران کن. امام حسين برخواست و پس از حمد و ستايش الهي اين دعا را خواند.



امام حسين عليه السلام فرمود: (اي خداوندي که عطا بخش نيکيها و فروفرستنده برکت ها هستي! باران رحمتت را پياپي بر ما بباران، و آب بارانت را فراوان و شديد و پربار بر همه جا بفرست، تا بندگان ضعيف از آن بهرمند شوند، و زمين هاي مرده زنده و سرسبز گردند، آمين اي پروردگار جهانيان.) [2] .

پس از دعاي امام حسين عليه السلام باران شديدي باريد که زمين ها سيراب و نهرها پر از آب شد.