امام حسين عليه السلام فرمود: (خدايا به حق يس و قرآن حکيم و بحق طه و قرآن عظيم، اي خدائيکه درخواست نيازمندان را به اندازه مي بخشي، اي خدائي که آنچه دردلهاست آگاهي، اي خدائيکه مشکلات گرفتاران را برطرف مي سازي، اي خدائي که اندوه دل اندوهناکان را مي زدائي، اي رحم کننده پيرمردان، و اي روزي دهنده کودکان،اي خدائي که احتياجي به توضيح دادن در خدمت تو نيست، بر پيامبر و خاندانش درود بفرست، و حاجت مرا بر آور). [3] «آنگاه مشکل و حاجت خود را بيان کن.»