و قال من قرء آية من کتاب الله في صلواته قائما يکتب له بکل حرف مأة حسنة، فان قرأها في غير صلاة کتب الله له بکل حرف عشرا، فان استمع القرآن کان له بکل حرف حسنة، و ان ختم القرآن ليلا صلت عليه الملائکة حتي يصبح و ان ختمه نهارا صلت عليه الحفظة حتي يمسي، و کانت له دعوة مستجابة، و کان خيرا له مما بين السمآء و الارض. [1] .

هذا ما ظفرت عليه من الاحاديث المروية عنه

عليه السلام و صلي الله علي محمد و آله

مصابيح الهدي و العروة الوثقي.

هر کسي آيه اي از قرآن را در نمازش در حالي که ايستاده است، بخواند، خداوند در نامه ي عملش براي هر حرف صد حسنه مي نويسد و اگر در غير نماز بخواند، براي هر حرف خداوند ده حسنه مي نويسد، و اگر به قرآن گوش فرادهد، براي هر حرف يک حسنه نوشته خواهد شد. و اگر قرآن را در يک شب ختم کند، ملائکه تا صبح بر او درود مي فرستند و اگر قرآن را در روز ختم کند دو ملک او برايش درود مي فرستند تا روز را به شب برساند و مستجاب الدعوه خواهد شد، و بين آسمان و زمين برايش خير خواهد بود.

اين بود آنچه از روايات و سخنان حضرت عليه السلام که من به آن دسترسي پيدا کردم و صلي الله علي محمد و آله.