مردي از حضرت طلب کمک کرد، حضرت فرمود: طلب از ديگران مصلحت نيست، مگر در سه مورد: 1. گرفتاري سخت؛ 2. فقر طاقت فرسا؛ 3. ديه و خون بهايي که نتوان پرداخت.

مرد عرض کرد: نيامدم مگر براي يکي از اين موارد، پس حضرت عليه السلام دستور فرمود، صد دينار به او عطا کردند.