286. الملهوف - از امام حسين عليه السلام (در سخنش در روز عاشورا با ياران عمر بن سعد) -: هان! به خدا سوگند که پس از آن، جز به مقدار سواريِ اسبي نخواهيد زيست تا آن که آسياب بچرخد و قلّابتان بلرزد. [1] عهدي است که پدرم، از جدّش براي من نقل کرده است: «شما با شريکاني که قائليد، کارتان را هماهنگ و عزمتان را جزم کنيد و بي آن که پرده پوشي کنيد، کار مرا يکسره کنيد و مهلتم ندهيد». «من بر خداوند، پروردگار من و شما توکّل کردم. هيچ جنبنده اي نيست، مگر آن که زمام اختيارش به دست اوست. بي گمان، پروردگار من، بر صراط مستقيم است».

287. تاريخ الطبري - به نقل از حميد بن مسلم، از امام حسين عليه السلام (در روز عاشورا و به گاه جنگ و حمله بر دشمن) -: آيا به قتل من، تحريک مي کنيد؟ هان! به خدا

سوگند، ديگر پس از من، نمي توانيد بنده اي از بندگان خدا را بکُشيد. خدا به خاطر کُشتن من، بر شما خشم گرفته است.

به خدا سوگند، من اميد مي بَرَم که خدا با خوار کردن شما، مرا گرامي بدارد و سپس، انتقام مرا از شما از جايي که نمي دانيد، بگيرد. هان! به خدا سوگند، اگر مرا بکُشيد، خداوند، ميان شما درگيري مي اندازد و خون هايتان را مي ريزد و سپس برايتان، جز به اين رضايت نمي دهد که عذاب دردناکِ شما را دو چندان کند.