امام حسين عليه السلام فرمود: (کسي که يک آيه از قرآن در نماز خود ايستاده بخواند، براي هر حرفي صد پاداش نيکو براي آنشخص نوشته مي شود، اگر در غير نماز بخواند خداوند بهر حرفي ده پاداش نيکو به او عطا مي کند. پس اگر قرآن را بشنود، بهر حرفي يک پاداش نيکو به او عطا مي کند، و اگر کسي تمام قرآن را در شب بخواند فرشتگان بر او درود مي فرستند تا صبح شود، اگر در روز تمام قرآن را بخواند فرشتگان بر او درود مي فرستند تا شب، و دعاي او بر آورده است، و به اندازه آنچه که بين آسمان و زمين است به او پاداش داده مي شود). از امام پرسيدم اين ثواب خواننده قرآن است امّا کسي که نمي تواند قرآن را بخواند چه؟ فرمود: (اي برادر بني أسد، در شگفت مباش زيرا خداوند بخشنده، ستايش کننده، و بزرگوار است، وقتي خوانده شود آنچه که از اوست، خداوند پاداشهايي که ياد کردم را خواهد بخشيد). [1] .