بازگشت

از خطبه هاي آن حضرت براي حركت مردم كوفه به سوي شام


قام عليه السلام: حمدالله و اثني عليه بما هو اهله، و قال:

يا أهل الکوفة، انتم الاحبة الکرماء، و الشعار دون الدثار، جدوا في اطفاء ما دثر بينکم، و تسهيل ما توعر عليکم. الا ان الحرب شرها ذريع و طعمها فظيع، فمن أخذ لها اهبتها، و استعد لها عدتها، و لم يألم کلومها قبل حلولها، فذاک صاحبها، و من عاجلها قبل أوان فرصتها و استبصار سعيه فيها، فذاک قمن الا ينفع قومه، و أن يهلک نفسه، نسأل الله بقوته ان يدعمکم بالفيئة [1] .


***

حضرت در برابر لشکر ايستاد و حمد و ثناي الهي را همان گونه که سزاوار اوست به جاي آورد و فرمود: اي مردم کوفه! شما دوستاني بزرگوار و از هر کسي به ما نزديک تر هستيد. در خاموش کردن آتش فتنه اي که بين شما بپا شده تلاش کنيد و آنچه بر شما سخت شده آسان نماييد. آگاه باشيد که همانا چهره ي ناملايم جنگ، مرگ سريع است و آزمندي و حرصش زشت است. قهرمان ميدان نبرد کسي است که آماده ي پيکار باشد و ساز و برگ جنگي آماده سازد و قبل از نبرد، از زخم شمشير نهراسد. و هر کس قبل از فرارسيدن وقت و فرصت مناسب و درک و بينش قدرت خود، به ميدان شتابد، او به جبهه ي خود نفعي نرساند و خود را به هلاکت افکنده است. از خداوند مي خواهيم که با قوت و قدرت خويش، شما را با پيروزي بازگرداند.


***

[1] الشرح علي النهج لابن ابي الحديد: الخطبة 46، ج 3، ص 186.