خدا را به بهترين گونه ستايش کرده و در شدائد و آسايش و رنج و رفاه مقابل نعمتهايش سپاسگزارم، خدايا تو را مي ستايم که بر ما خاندان، با نبوت کرامت بخشيدي، و قرآن را به ما آموختي، و به دين و آئين ما را آشنا ساختي، و به ما گوش (حق شنو) و چشم (حق بين) و قلب عطا فرموده اي، و از گروه مشرک و خدا نشناس قرارمان ندادي.

اما بعد، من اصحاب و ياراني بهتر از ياران خود نديده ام، و اهل بيت و خانداني باوفاتر و صديقتر از اهل بيت خود سراغ ندارم، خداوند به همه شما جزاي خير دهد.

جدم پيامبر بمن خبر داده بود که به عراق فراخوانده مي شوم و در محلي بنام عمورا و کربلا فرود آمده، و در همانجا به شهادت مي رسم، و اينک وقت اين شهادت فرارسيده است.

اعتقاد دارم همان فردا دشمن جنگ خود را با ما آغاز خواهد نمود، و حالا شما آزاد هستيد و من بيعت خود را از شما برداشتم و به همه شما اجازه مي دهم که از اين سياهي شب استفاده کرده، و هريک از شما دست يکي از افراد خانواده مرا بگيرد و بسوي آبادي و شهر خويش حرکت کند، و جان خود را از مرگ نجات بخشد.

زيرا اين مردم فقط در تعقيب من هستند، و اگر بر من دست بيابند با ديگران کاري نخواهند داشت، خداوند به همه شما جزاي خير دهد.