امام حسين عليه السلام فرمود: (اگر شما دل بر آنچه بنديد که من بسته ام، بدانيد که خداوند جايگاه بلند و شريف را به بندگاني عطا مي فرمايد که بهنگام مشکلات و سختي ها شکرگذار و در مکروهات و ناملايمات صبر داشته باشند. گرچه خداوند مرا اختصاص داد به کرامات اهل بيت من، آنانکه رفتند و من آخرين آنها مي باشم، تا بلاها و مکروهات را بر خود هموار سازم. خداوند شما را نيز از کرامات اهل بيت بي بهره نمي گذارد، بدانيد که زشت و زيباي دنيا چونان خوابديدني است که زود مي گذرد، و بيداري و هوشياري در روز قيامت است، آنکس که در آخرت رستگار شد جاودانه است و آنکس که در روز قيامت به عذاب الهي دچار شد شقاوت و گرفتاري او جاودانه است).

(اين سخنراني دامه دارد که آن را در حرف الف، در معرّفي اهل بيت عليهم السلام آورده ايم مراجعه شود).