748. تاريخ الطبري - به نقل از حميد بن مسلم -: چون حسين عليه السلام با سه يا چهار نفر تنها ماند، شلوار يماني محکمش را - که چشم را خيره مي کرد - خواست تا زير لباسش بپوشد و آن را پاره پاره و رشته رشته کرد تا پس از شهادتش به غارت نبرند.

يکي از ياران او گفت: کاش زير آن، شلوارک مي پوشيدي!

فرمود: «آن، لباسِ خواري است و براي من، شايسته نيست که آن را بپوشم» [1] .

امّا هنگامي که به شهادت رسيد، بحر بن کعب، آن را از [تن] ايشان در آورد و ايشان را بي لباس، رها کرد.

749. المعجم الکبير - به نقل از ابن ابي ليلي -: هنگامي که حسين بن علي عليه السلام احساس کرد شهيد مي شود، فرمود: «لباسي که کسي به آن رغبت نکند، برايم بياوريد که زير پوششم بگذارم تا مرا بي لباس نکنند».

به ايشان گفته شد: شلوارک.

فرمود: «نه. اين، لباس کسي است که مُهر خواري بر او زده اند».

پس لباسي گرفت و آن را پاره کرد و زير لباسش قرار داد؛ امّا چون به شهادت رسيد، او را بي لباس کردند.