694. الخصال - به سندش، از امام حسين عليه السلام -: علي بن ابي طالب عليه السلام در مسجد جامعِ کوفه بود که مردي شامي به سوي ايشان آمد و سؤال هايي پرسيد و از جمله گفت: به من بگو که خواب، چند گونه است؟

امام عليه السلام فرمود: «خواب، چهار گونه است: پيامبران، به پشت مي خوابند و چشم هايشان نمي خوابد و منتظر وحي خداوند است و مؤمن، بر پهلوي راست و رو به قبله مي خوابد و پادشاهان و شاه زادگان، بر پهلوي چپ مي خوابند تا آنچه خورده اند، هضم شود و ابليس و برادرانش و هر ديوانه و بيماري، به رو مي خوابد».

695. طبّ الأئمّة عليهم السلام - به سندش، از امام حسين عليه السلام -: امير مؤمنان علي بن ابي طالب عليه السلام از سلمان فارسي عيادت کرد و به او فرمود: «اي ابو عبد اللَّه! با بيماري ات، چه کردي؟».

سلمان گفت: اي امير مؤمنان! خدا را فراوان مي ستايم و فراوانيِ بيماري را به تو شِکوه مي برم.

امام عليه السلام فرمود: «اي ابو عبد اللَّه! ناراحتي مکن. هيچ يک از پيروان ما نيست که دردي به او برسد، جز به سبب گناهي که پيش تر از او سر زده است و اين هم، مايه پاک شدن اوست».

سلمان گفت: اگر اين گونه است که مي گويي - که چنين است -، پس ما پاداشي از اين بيماري ها جز همان پاک شدن نداريم!

علي عليه السلام فرمود: «اي سلمان! شما با صبر بر آن، و نيز با گريه و زاري و دعا به پيشگاه خداي والا نام، پاداش مي بريد. با اين دو (صبر و تضرّع) برايتان پاداش نوشته مي شود و درجات شما بالا برده مي شود؛ امّا خودِ درد، فقط موجب طهارت و پاکي [از گناه] است».

سلمان، ميان دو چشم علي عليه السلام را بوسيد و گريست و گفت: اي امير مؤمنان! اگر تو نبودي، چه کسي اين چيزها را برايمان مشخّص مي کرد؟

696. الأمالي، طوسي - به سندش، از امام حسين، از امام علي عليهما السلام -: بيماري، پاداشي ندارد؛ امّا هيچ گناهي از بنده را وا نمي گذارد، جز آن که آن را مي زدايد. البتّه پاداش، فقط در گفتن با زبان و عمل با اعضاست و خداوند، با کَرَم و فضل خويش، بنده را به دليل درستيِ نيّت و باطن شايسته اش به بهشت درمي آورد.