بازگشت

ياد آخرت


84. إرشاد القلوب: قالَ الحُسَينُ عليه السلام: يَابنَ آدَمَ! تَفَکَّر وقُل: أينَ مُلوکُ الدُّنيا وأربابُهَا الَّذينَ عَمَروا وَاحتَفَروا أنهارَها، وغَرَسوا أشجارَها، ومَدَّنوا مَدائِنَها؟! فارَقوها وهُم کارِهونَ، ووَرِثَها قَومٌ آخَرونَ، ونَحنُ بِهِم عَمّا قَليلٍ لاحِقونَ.

يَابنَ آدَمَ! اذکُر مَصرَعَکَ، وفي قَبرِکَ مَضجَعَکَ، ومَوقِفَکَ بَينَ يَدَيِ اللَّهِ، تَشهَدُ جَوارِحُکَ [1] عَلَيکَ يَومَ تَزِلُّ فيهِ الأَقدامُ، وتَبلُغُ القُلوبُ الحَناجِرَ، وتَبيَضُّ وُجوهٌ وتَسوَدُّ وُجوهٌ، وتَبدُو السَّرائِرُ، ويوضَعُ الميزانُ القِسطَ.

يَابنَ آدَمَ! اذکُر مَصارِعَ آبائِکَ وأبنائِکَ، کَيفَ کانوا وحَيثُ حَلّوا وکَأَنَّکَ عَن قَليلٍ قَد حَلَلتَ مَحَلَّهُم، وصِرتَ عِبرَةً لِلمُعتَبِرِ وأنشَدَ شِعراً:



أينَ المُلوکُ الَّتي عَن حِفظِها

حَتّي سَقاها بِکَأسِ المَوتِ ساقيها



تِلکَ المَدائِنُ فِي الآفاقِ خالِيَةٌ

عادَت خَراباً وذاقَ المَوتَ بانيها



أموالُنا لِذَوِي الوُرّاثِ نَجمَعُها

ودورُنا لِخَرابِ الدَّهرِ نَبنيها. [2] .




***

84. إرشاد القلوب: امام حسين عليه السلام فرمود: «اي آدمي زاده! بينديش و بگو: کجايند پادشاهان دنيا و صاحبان آن، که آبادش کردند و در آن، جوي ها کَندند و درخت ها نشاندند و شهرها ساختند؟! از آن، دلگيرانه جدا شدند و به قومي ديگرش وا نهادند و ما نيز به زودي به آنها ملحق مي شويم.

اي آدمي زاده! بر خاک افتادن (مُردن) خود را به ياد داشته باش و نيز خوابيدنت در قبر و ايستادنت را در پيشگاه خدا. اعضاي بدنت، در روزي که گام ها در آن مي لغزند، عليه تو گواهي مي دهند و جان ها به گلو مي رسند و چهره هايي سفيد مي شوند و چهره هايي سياه، و درون ها آشکار مي شوند و ترازوي عدالت، به ميان آورده مي شود.

اي آدمي زاده! بر خاک افتادن پدران و پسرانت را به ياد داشته باش که چگونه بودند و به کجا درآمدند، که تو هم به زودي در همان جا جاي مي گيري و عبرتي براي عبرت گيرنده مي شوي».

سپس، اين شعر را خواند:

«کجايند پادشاهاني که دنيا از حفظ کردنشان خودداري کرد

تا اين که ساقي دنيا، جرعه مرگ به آنان نوشانيد؟

آن شهرهاي بي سکنه در کرانه ها

دوباره ويران شدند و سازنده هايشان، طعم مرگ را چشيدند.

مال هايمان را براي وارثان، گِرد مي آوريم

و خانه هايمان را براي خراب شدن به دست روزگار مي سازيم».


***

[1] جَوارِحُ الإنسان: أعضاؤه التي يکتسب بها (الصحاح: ج 1 ص 358 «جرح»).

[2] إرشاد القلوب: ص 29.