بازگشت

برخي از ارزش هاي اخلاقي


قال الامام الحسين عليه السلام: يا اَيُّهَا النَّاسُ نافِسُوا في الْمَکارِمِ، وَ سارِعُوا في الْمَغانِمِ، وَلاتَحْتَسِبُوا بِمَعْروُفٍ لَمْ تُعَجِّلوا، وَاکْسِبُوا الْحَمْدَ بِالنُّجْحِ، وَلاتَکْتَسِبُوا بِالْمَطَلِ ذَمّاً، فَمَهْما يَکُنْ لِاَحَدٍ عِنْدَ أَحَدٍ صَنيعَةٌ لَهُ رَأي أَنَّهُ لايَقُومُ بِشُکْرِها فَاللهُ لَهُ بِمُکافاتِهِ، فَاِنَّهُ اَجْزَلُ عَطاءً وَأَعْظَمُ أَجْراً. وَاعْلَمُوا اَنَّ حَوائِجَ النَّاسِ اِلَيْکُمْ مِنْ نِعَمِ اللهِ عَلَيْکُمْ، فَلا تَمُلُّوا النِّعَمَ فَتَحُورَ نِقَماً.

وَاعْلَمُوا أَنَّ الْمَعْروُفَ مُکْسِبٌ حَمْداً، وَ مُعَقِّبٌ أَجْراً، فَلَوْ رَأَيْتُمْ الْمَعْرُوفَ رَجُلاً رَأَيْتُمُوهُ حَسَناً جَميلاً يَسُرُّ النَّاظِرينَ، وَ لَوْ رَأَيْتُمْ اللَّؤمَ رَأَيْتُمُوهُ سَمِجاً مُشَوَّهاً تَنْفُرُ مِنْهُ الْقُلُوبُ، وَ تَغُضُّ دُونَهُ اَلْابْصارُ. أَيُّها النَّاسُ مَنْ جادَ سادَ، وَ مَنْ بَخِلَ رَذِلَ، وَ إِنَّ أَجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطي مَنْ لايَرجُو، وَ اِنَّ اَعْفي اَلنَّاسِ مَنْ عَفي عَنْ قُدْرَةٍ، وَ اِنَّ أَوْصَلَ النَّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَالْاُصُولُ عَلي مَغارِسِها بِفُروعِها تَسْمُوا، فَمَنْ تَعَجَّلَ لأخيهٍ خَيْراً وَجَدَهُ اِذا قَدِمَ عَلَيْهِ غَداً، وَ مَنْ أَرادَ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالي بِالصَّنيعَةِ إِلي أَخيهِ کافَأهُ بِها في وَقْتِ حاجَتِهِ، وَ صَرَفَ عَنْهُ مِنْ بَلاءِ الدُّنْيا ما هُوَ أَکْثَرُ مِنْهُ، وَ مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْيا وَالآخِرَةِ، وَ مَنْ أَحسَنَ أَحْسَنَ اللهُ إلَيْهِ، وَاللهُ يُحِبُّ الُْمحْسِنينَ. [1] .


***

امام حسين عليه السلام فرمود: (اي مردم! با ارزش هاي والاي اخلاقي زندگي کنيد، و براي بدست آوردن سرمايه هاي سعادت شتاب کنيد، کار خوبي را که براي آن شتاب نکرديد بحساب نياوريد، ستايش را با کمک کردن به ديگران بدست آوريد. با کوتاهي کردن سرزنش ها را بجان نخريد. اگر نيکي به کسي روا داشتيد و آنشخص قدرداني نمي کند نگران نباشيد زيرا خداوند او را مجازات خواهد کرد، و خدا بهترين پاداش دهنده، و بهترين هديه دهنده است. بدانيد حاجت ها و نيازهاي مردم به سوي شما، نعمت هاي پروردگارند براي شما، پس نعمت ها را از دست ندهيد که دچار عذاب الهي شويد. بدانيد همانا نيکي ها ستايش به همراه دارد، و پاداش الهي را فراهم خواهد کرد، اگر نيکي ها را به شکل انساني مي ديديد، آنقدر زيباروي بود که بينندگان را خوشحال مي ساخت.

و اگر زشتي ها را بدرستي مشاهده مي کرديد آن را بسيار زشت روي و بد قيافه مي ديديد که دل ها از آن نفرت داشته و چشم ها فرو بسته مي شد تا آن را ننگرد. اي مردم! کسي که انفاق و بخشش کند بزرگوار است، و کسي که بُخل ورزد پَست است، و همانا بخشنده ترين مردم کسي است که به انساني کمک کند که به او اميدي نداشته باشد. و با گذشت ترين انسان ها کسي است که به هنگام قدرت عفو کند. و موفّق ترين انسان ها در روابط خويشاوندي کسي است که با آنان که از او بريدند ارتباط برقرار سازد که ريشه ها پس از بريده شدن شاخه ها، دوباره جوانه مي زند. هر کس در نيکي کردن به برادران خود شتاب کند فردا نتيجه آن را خواهد ديد و کسي که براي خدا به برادر خود کمک کند خدا او را به هنگام نيازمندي پاداش مي دهد و بيش از آنچه به ديگران کمک کرده بلاها را از او دور مي سازد. و کسي که اندوه دل مؤمني را برطرف سازد، خدا اندوه و مشکلات دنيا و آخرت او را برطرف خواهد ساخت. و کسي که با مردم خوشرفتار باشد، خدا نسبت به او خوشرفتار است و خدا نيکوکاران را دوست مي دارد).


***

[1] کشف الغمة ج2 ص29، فصول المهمّه ص169، اعلام‏الدين ص298، بحارالأنوار ج78 ص121 حديث4.