هاشميان، به شدت بر سيدالشهداء عليه السلام اندوهگين شدند و به غم و سوگ نشسته، سه سال بر آن حضرت نوحه سرايي را ادامه دادند، «مسور بن مخرمه، «ابوهريره» و پيران از صحابه ي رسول خدا، مخفيانه مي آمدند و به نوحه سرايي آنان گوش فرامي دادند و به سختي مي گريستند. [1] .