بعضي از منابع گفته اند که اسيران اهل بيت، از هيات مأمور محافظت آنان خواستند که ايشان را به کربلا ببرند تا تجديد عهدي با قبر سيدالشهداء عليه السلام داشته باشند. درخواست آنان را پذيرفتند و به سوي کربلا تغيير مسير دادند، هنگامي که به آنجا رسيدند، بانوان خاندان علوي با شيون و زاري به سوي مرقد اباعبداللَّه عليه السلام شتافتند و بر آن تربت پاک، اشک ريختند و سه شبانه روز در آنجا ماندند که از سخت ترين شبها و دردناکترين آنها بر اهل بيت بود، هيچگاه گريه و زاريشان آرام نشد تا آنجا که صداها گرفته و جانها به سوگ سوزانده شدند.

بعضي از منابع، بيان داشته اند که صحابي بزرگوار، «جابر بن عبداللَّه انصاري» نيز براي تشرف به زيارت قبر اباعبداللَّه عليه السلام آمده و با امام زين



[ صفحه 507]



العابدين عليه السلام ديدار نموده بود که امام، از انواع مصيبتها و دردهايي که بر آنان گذشته بود، با وي سخن گفت، سپس کربلا را ترک گفته به سوي مدينه حرکت کردند. [1] .