نوه ي ديگر پيامبر صلي اللَّه عليه و آله حضرت ام کلثوم؛ به سخن پرداخت و به مردم اشاره کرد تا ساکت شوند، وقتي نفسها آرام شد، شروع به سپاس خداوند و ستايش وي نمود و گفت:

«اي اهل کوفه! دست بازداريد، مردانتان ما را مي کشند و زنانتان بر ما مي گريند، خداوند در روز قيامت ميان ما و شما حاکم خواهد بود.

اي اهل کوفه! بدا به حالتان! شما را چه باشد حسين را رها کرديد و او را کشتيد و اموالش را به تاراج و زنانش را به اسارت برديد و او را دچار محنت نموديد، پس نابودي و فرومايگي شما را باد

و اي بر شما! آيا مي دانيد چه بلاهايي بر سرتان آمده؟ چه باري را بر پشت خود نهاده ايد! چه خونهايي را ريخته ايد؟ با چه زنان بزرگواري برخورد کرده ايد؟ چه کودکاني را تسليم نموده و چه اموالي را غارت کرده ايد؟ بهترين مردان پس از پيامبر صلي اللَّه عليه و آله را به قتل رسانديد، رحمت از دلهايتان جدا شده است. همانا حزب خدا، رستگارانند و حزب شيطان، زيانکاران باشند».

اجتماع از خطابه ي وي پريشان گشت و زنان، موي پراکندنده، بر گونه ها زدند و گريه کنندگاني پيش از آن روز ديده نشدند. [1] .