«عثمان بن اميرالمؤمنين عليه السلام» که مادرش ام البنين بود و 21 سال سن داشت، به ميدان جهاد شتافت، «خولي» او را با تيري زد که او را ناتوان ساخت و فردي از «بني دارم» بر او تاخته، او را به شهادت رساند و سرش را برداشت [1] تا به وسيله ي آن، نزد سرورش فرزند مرجانه، تقرّب جويد!!