امام بزرگوار در کنار ياران شهيد بزرگوارش مي ايستد و با چهره ي تابناکش آنها را مي نگرد، آنان را آغشته به خون شهادت و معطر به نسيمهاي از لطف خدا مي بيند و با بزرگ شمردن آنان، در سوگشان مي فرمايد:

«کشتگاني همچون کشتگان پيامبران و خاندان پيامبران». [1] .