«فرزند زياد» همه مرزهاي عراق را اشغال نظامي نمود و مردم را از وارد شدن يا بيرون رفتن از عراق بدون اجازه دستور خاص از پليس مرزها ممنوع ساخت. آنها هر وقت کسي را مي گرفتند، از وي تحقيق کامل به عمل مي آوردند و هر وقت او را بي گناه مي دانستند، رهايش مي کردند و الا وي را تحت الحفظ به کوفه مي فرستادند تا حکومت مرکزي تحقيق بيشتري از وي به عمل آورد، در اين مورد احتياط شديدي به خرج دادند تا مبادا کسي از شيعيان امام حسين عليه السلام به عراق وارد يا از آن خارج شود.

مورخان مي گويند: فرزند زياد در همه راهها و پشت بامها، جاسوساني از نظاميان خويش قرار داد همان گونه که در صحرا نيز پاسگاها و پادگانهايي قرارداد تا همه حرکات را زير نظر داشته باشد، نيز «حصين بن نمير» رئيس پليس خود را به قادسيه و از آنجا به خفان و سپس به قطقطانيه و کوه لعلع فرستاد و در هر محلي، جمعي از سواران را براي بازرسي وارد شدگان و خارج شدگان قرارداد که اين اقدامات آن محلها را از شرکت در هر عمل ضد دولتي محافظت نمود، نيز خطوط ارتباطي ميان کوفه و شام را نگهداري کرد که مأموران، مسهر صيداوي



[ صفحه 522]



فرستاده امام حسين عليه السلام به کوفه را دستگير کردند و او را تحت الحفظ نزد فرزند زياد فرستادند که داستان وي را در بحثهاي آينده بيان خواهيم کرد.