هنگامي که سرها به دمشق رسيد، يزيد به شدت شاد شد و نامه اي به فرزند مرجانه در پاسخ نامه اش نوشت و از او تشکر کرد، متن آن نامه



[ صفحه 519]



چنين است:

«اما بعد: تو پيوسته آن گونه که دوست دارم بوده اي، کاري با تدبير انجام داده همچون دليري ثابت قدم، دست به کار شده و کفايت داشته و گمانم را به حقيقت رسانده اي و نظرم را در مورد خودت تأييد کرده اي، من دو فرستاده ات را فراخواندم و از آنها در مورد کساني که گفته اي، پرسيدم و آن دو را در نظر، عقل، فهم، فضل و عقيده شان آن گونه که گفتي يافتم. من براي هر کدام از آنها ده هزار درهم دستور دادم و آنهارا به سوي تو فرستادم پس در مورد آنان سفارش به نيکي کن.

به من خبر رسيده است که حسين بن علي عزم حرکت به عراق کرده است، پس کمين گاهها و ديدگاهها قرار داده و مواظبت کن و به گمان، بازداشت کن و همه روزه درباره آنچه از خير يا شر برايت پيش مي آيد، گزارش بده، و السلام» [1] .



[ صفحه 520]



اين نامه، قدرداني فراوان ابن زياد را در بردارد و به اوصفت «کاردان بيدار» داده شده که گمان يزيد را در مورد وي به تحقيق رسانده و وي شايسته انجام کارهاي مهمي از اين قبيل است، يزيد، اورا از تصميم امام حسين عليه السلام براي حرکت به سوي عراق آگاه نمود و او را به انجام امور ذيل دستور داده است:

1 - قرار دادن پستهاي مراقبت و نگهباني در همه راهها و جاده ها.

2 - دقت در کارها و اينکه دورانديش و بيدار باشد.

3 - برخورد با مردم با سياست سختگيري و ارعاب و وحشت.

4 - اينکه در تماس دايم با يزيد باشد و همه مسائل پيش آمده در منطقه را به وي گزارش دهد، فرزند مرجانه همه دستورات را اجرا نمود و اقدامات زير را به عمل آورد: