زاده خيانت، «محمد بن اشعث» [1] به غارت کردن مسلم دست زد و شمشير و زره او را به غارت برد و اهميتي به ننگ و رسوايي نداد، در حالي که همه محافل کوفه به انتقاد سختي از او پرداختند؛ چنانچه يکي از شعرا در بدگويي از وي مي گويد:

وترکت ابن عمک ان تقاتل دونه

فشلا و لولا انت کان منيعا

وقتلت و افد آل بيت محمد

وسلبت اسيافاً له و دروعا [2] .

«وتو عموزاده ات را رها کردي و با ذلت، در دفاع از او نجنگيدي که اگر تو نمي بودي در دسترس نبود».

«تو فرستاده اهل بيت محمد را کشتي و شمشيرها و زره هارا غارت

[ صفحه 514]

نمودي».

برخي از فرومايگان کوفه به غارت کردن ردا و جامه هاي مسلم دست زدند.

[1] «اشعث بن قيس» به علت ژوليده بودن موهايش، «اشعث» ناميده شد، نام اصلي وي «سعد بن کرب» بود چهل شب بعد از شهادت امام امير المؤمنين عليه السلام، کشته شد و عمرش 63 سال بود. اين مطلب در کتاب تاريخ الصحابة، ص35 آمده است. اما محمد بن اشعث، مادرش، ام فروه، خواهر ابوبکر از پدرش بوده است. اين مطلب در کتاب الرياض المستطاب، صفحه 8 مي باشد.

[2] مروج الذهب 59/3.