«تيراندازان» کساني بودند که تيرها و پيکانها را راست مي کردند، آنان نقش عمده اي را در جنگ بر عهده داشتند و نخستين کساني بودند که باب جنگ با امام را گشودند و تيرهايشان را به سوي اردوگاه آن حضرت، نشانه گرفتند به طوري که کسي از همراهان امام باقي نماند مگر اينکه تيري به وي اصابت نموده بود تا آنجا که بعضي از زنان نيز مورد اصابت واقع شدند و وحشت زده و پريشان



[ صفحه 147]



گشتند. بعضي از فرزندان خاندان نبوت نيز با آن تيرهاي جفاکار، کشته شدند؛ مانند «عبداللَّه بن مسلم» «عبداللَّه بن حسن» و «عبداللَّه (يا علي اصغر)» طفل شيرخواره ي حضرت و ديگران.