بازگشت

صحيفه سجاديه


صحيفه سجاديه که به حق «اخت القرآن» و «زبور آل محمد عليهماالسلام» خوانده شده يکي از مفاخر بسيار گرانبهاي مذهب حق المبين و پيروان راستين ولايت در پرتو انوار تابناک معارف بيکران ثقلين قرآن و عترت بوده و هست که از طريق امام سجاد عليه السلام انشا و توسط فرزند بزرگوارش، حضرت محمد باقر عليه السلام نوشته شده و در طول تاريخ سرشار از حماسه، عرفان و افتخار شيعيان پاکباز، زيور سجاده هاي مجالس انس با جانان حقيقي عابدان اهل ولا بوده است.

صحيفه در لغت به معني نامه، کتاب، کراسه (جزوه، پاره اي از پوست يا کاغذ که در آن نوشته باشند) و جمع آن صحف و صحائف است.


صحيفه در لغت به معني نامه، کتاب، کراسه (جزوه، پاره اي از پوست يا کاغذ که در آن نوشته باشند) و جمع آن صحف و صحائف است.

در اخبار حضرات معصومين نام سه صحيفه به چشم مي خورد که عبارتند از:

1- صحيفه علويه (صحيفه زرد) 2 - صحيفه فاطمه سلام الله عليها و 3 - صحيفه سجاديه.

صحيفه سجاديه داراي 54 دعا از دعاهاي مأثوره از ناحيه امام چهارم شيعيان جهان است. در اين کتاب بسيار گرانبها مسايل گوناگون تربيتي با گرايشات فردي، اجتماعي، اعتقادي در قالب دعا آن هم با عظمت و ارجي که دعا به عنوان مخ العباده (مغز عبادت) در فرهنگ اسلام دارد مطرح شده است.

عرفان، اخلاق و بخش معظمي از حقوق اسلامي همراه با اهتمامي درخور شأن امامت در راستاي احياي ارزشهاي ديني در صحيفه سجاديه جلوه گر است.