به نقل مردي از قبيله بني اسد، پس از آنکه حسين بن علي «ع » و اصحابش شهيد شدند و سپاه کوفه از کربلا کوچ کرد، هر شب شيري از سمت قبله مي آمد و به قتلگاه کشتگان مي رفت و بامدادان بر مي گشت.يک شب ماند تا ببيند قصه چيست.ديد آن شير، بر جسد امام حسين «ع » نزديک مي شد و حالت گريه و ناله داشت و چهره خود را بر آن جسد مي ماليد. [1] بر اساس همين نقل نيز، در مراسم شبيه خواني و تعزيه کربلا، کسي در پوست شير مي رود و در ميدان نبرد حاضر مي شود و پس از آنکه سيد الشهدا کشته مي شود خودرا به بالين پيکر او مي رساند و بر نعش امام حسين «ع » مي گريد و اين صحنه، سبب تاثر و گريه تماشاگران تعزيه مي شود.