شوذب بن عبدالله حمداني شاکري غلام شاکر بوده است.

او از اهالي کوفه بود که بعد از شکست مسلم بن عقيل عليه السلام به خدمت حضرت امام حسين عليه السلام در مکه رسيده و با آن حضرت وارد کربلا شد و هنگام شهادت سن زيادي داشت.

سوابق و فضايل شوذب:

او از چهره هاي سرشناس شيعه، سوارکاري مشهور، حافظ، معلم و حامل حديث از امام علي عليه السلام بوده است.

مرحوم سماوي به نقل از ابي مخنف مي نويسد:

«شوذب به همراه غلامش عابس بعد از ورود مسلم عليه السلام به کوفه حامل نامه اي از مسلم به امام حسين عليه السلام در مکه بود و در همانجا ماند تا اين که به همراه امام عليه السلام وارد کربلا شدند».

اين سخن با قول مرحوم مامقاني منافات دارد. بعضي از علما از جمله مرحوم حاجي نوري مي نويسد: شايد مقام شوذب بالاتر از مقام عابس باشد چون متقدم در تشييع بوده است.

در روز عاشورا عابس به نزد شوذب آمده و گفت: در دلت چه مي گذرد؟

شوذب گفت: من به همراه تو در راه فرزند پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم جهاد مي کنم تا به شهادت برسم.

عابس گفت: انتظار من هم از تو اين بود، پس خدمت امام عليه السلام برويم تا تو را مانند ديگران از شهدا به حساب آورد، و من نيز به سبب تو آزمايش مي شوم و اميد به پاداش الهي در مصيبت تو دارم اگر کسي نزديکتر از تو، با من بود باز هم دوست داشتم او را پيش از خود به ميدان بفرستم تا در مصيبت او مأجور شوم. پس شوذب جلو رفت و بر امام عليه السلام عرض ادب و سلام کرده و به ميدان شتافت و بعد از جهادي خالصانه به شهادت رسيد.