به معناي بلندي است.نام منزلي از منزلگاههاي ميان مکه تا کوفه که امام حسين «ع » آنجا هم فرود آمد.منطقه اي پر آب و درخت که تا واقصه (يکي ديگر از منزلگاهها) 5 / 7 کيلومتر فاصله دارد.حر در اينجا راه را بر حسين «ع » بست.امام و همراهان شب را آنجا ماندند. سحرگاهان حضرت به جوانان کاروان دستور داد تا مي توانند آب بسياري ذخيره بردارند.همه مشکها و ظرفها را پر از آب کردند.پس از حرکت از آنجا بود که با سپاه حربرخورد کردند که همه تشنه بودند.حضرت فرمود تا سپاه حر، حتي اسبهاي آنان را با آبهاي ذخيره سيراب کنند. [1] شراف، نام مردي بوده که در اين محل چشمه و چاههاي پرآبي احداث کرده بود. [2] شايد هم نام شراف به اين جهت بر اين منزلگاه گفته شده است.