مادر امام زين العابدين «ع» و همسر امام حسين «ع». وي دختر يزدگرد بود و در زمان خلافت عمر، جزء اسيران ايراني به مدينه آورده شد. او آزاد شد و از ميان خواستگاران، حسين بن علي «ع» را برگزيد. ايرانيان از اين جهت لا اهل بيت پيغمبر، احساس خويشاوندي مي کردند. نامش «شهربانويه» و «شاه زنان» هم گفته شده است.